Kim/siz

Kim/siz

tedirgin bir bekleyişin arefesindeydik o gün

sesimiz cehennem çığlıkları arasında kaybolmuş

ve alabildiğine kısık.

göz ucumuzda yanan o hayalet şehirde

kendini ısıtmıyordu nefesimiz.

gökyüzü kızıla bulandığında anladık

avuçlarımız zifir atmosfer boşluğunda

kollarımız dünyadan kesik.

titrek ellerimizde gez göz arpacık 

bir ayça tutuluyordu hedefimizde

sonra kırıldık biz bize;

pişmiş kahkahalar yükseliyordu 

karanlık kapılar ardında

duyamadık.

kirpiklerine bile ulaşmıyordu

göz bebeklerimizde irileşen

sancılı bakışlarımız

kimsiz... kimsesiz...

_____Hilmi Yazgı